วันวาเลนไทน์เริ่มต้นจากการเฉลิมฉลองพิธีกรรมของนักบุญคริสเตียนยุคแรกหนึ่งคนหรือมากกว่านั้นชื่อวาเลนตินัส เรื่องราวการทรมานหลายเรื่องถูกประดิษฐ์ขึ้นสำหรับวาเลนไทน์ต่างๆ ที่เป็นของวันที่ 14 กุมภาพันธ์ และเพิ่มเข้าไปในการพลีชีพในเวลาต่อมา เรื่องราวเกี่ยวกับนักบุญวาเลนไทน์แห่งโรมซึ่งได้รับความนิยมเขียนไว้ว่า เขาถูกจำคุกเนื่องจากจัดงานแต่งงานให้กับทหารที่ถูกห้ามไม่ให้แต่งงานและปฏิบัติศาสนกิจต่อชาวคริสต์ที่ถูกข่มเหงภายใต้จักรวรรดิโรมัน ตามตำนานเล่าว่าระหว่างที่เขาถูกคุมขัง เขาได้รักษาลูกสาวของผู้คุม Asterius การตกแต่งเรื่องราวนี้ระบุว่าก่อนการประหารชีวิตเขาเขียนจดหมายถึงเธอพร้อมลายเซ็น วาเลนไทน์ของคุณ เพื่ออำลา วันนี้วันวาเลนไทน์เป็นวันฉลองอย่างเป็นทางการในศีลมหาสนิทแองกลิกันและในโบสถ์นิกายลูเธอรัน คริสตจักรออร์โธดอกซ์ตะวันออกยังเฉลิมฉลอง วันวาเลนไทน์ ด้วย แม้ว่าในวันที่ 6 กรกฎาคมและ 30 กรกฎาคม ซึ่งเป็นวันที่ในอดีตเพื่อเป็นเกียรติแก่นักบุญวาเลนไทน์นิกายโรมันคาทอลิก และวันหลังเพื่อเป็นเกียรติแก่ Hieromartyr Valentine บิชอปแห่ง Interamna (ปัจจุบันคือ Terni) ในบราซิล Dia de São Valentim ได้รับการยอมรับในวันที่ 12 มิถุนายน วันนี้เกี่ยวข้องกับความรักโรแมนติกเป็นครั้งแรกในแวดวงของเจฟฟรีย์ ชอเซอร์ในยุคกลางตอนปลาย ซึ่งเป็นช่วงที่ประเพณีความรักแบบราชสำนักเจริญรุ่งเรือง ในอังกฤษช่วงศตวรรษที่ 18 ได้มีการพัฒนาเป็นโอกาสที่คู่รักแสดงความรักต่อกันด้วยการนำเสนอดอกไม้ มอบขนม และส่งการ์ดอวยพร (เรียกว่า วาเลนไทน์) สัญลักษณ์ วันวาเลนไทน์ที่ใช้ในปัจจุบัน ได้แก่ โครงร่างรูปหัวใจ นกพิราบ และรูปกามเทพมีปีก ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา การ์ดวาเลนไทน์ที่เขียนด้วยลายมือได้เปิดทางให้กับบัตรอวยพรที่ผลิตขึ้นเป็นจำนวนมาก