ตรงกันข้ามกับสัตว์กินเนื้อขนาดอื่นๆ แพนด้าแดงมีฟันที่แข็งแรงมาก พวกมันยังมีกระเพาะของสัตว์กินเนื้อที่เรียบง่าย แม้ว่าพวกมันจะกินใบไม้เป็นส่วนใหญ่ก็ตาม แพนด้าแดงใช้นิ้วหัวแม่มือหลอกของแพนด้ายักษ์ ซึ่งเป็นกระดูกข้อมือดัดแปลงที่ใช้จับไม้ไผ่เวลาให้อาหาร แพนด้าแดง เป็นสมาชิกเพียงตัวเดียวในตระกูล Ailuridae และตำแหน่งทางอนุกรมวิธานของพวกมันยังเป็นประเด็นถกเถียงทางวิทยาศาสตร์มาอย่างยาวนาน พวกมันถูกอธิบายว่าเป็นสมาชิกของตระกูลแรคคูน ( Procyonidae ) เป็นครั้งแรกในปี 1825 ซึ่งเป็นการจัดประเภทที่ขัดแย้งกัน เนื่องจากลักษณะทางนิเวศวิทยาและความคล้ายคลึงกันทางสัณฐานวิทยาของหัว ฟัน และหางเป็นวงแหวน ต่อมาเนื่องจากข้อตกลงบางอย่างใน DNA พวกมันจึงถูกกำหนดให้อยู่ในตระกูลหมี ( Ursidae )