แม้จะมีจำนวนลดน้อยลง แต่จริงๆ แล้วสิงโตเป็นสัตว์ที่ปรับตัวได้อย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งสามารถและจะอาศัยอยู่ในสภาพอากาศที่แห้งมาก เนื่องจากพวกมันได้รับความชื้นส่วนใหญ่ที่ต้องการจากอาหารของพวกมัน พวกมันชอบพื้นที่ป่าเปิด ป่าละเมาะ และทุ่งหญ้ายาวที่ไม่เพียงแต่มีที่กำบังมากมายเท่านั้น แต่ยังมีเหยื่อที่หลากหลายอีกด้วย ไม่พบในพื้นที่ป่าฝนหรือทะเลทรายเท่านั้น เช่นเดียวกับแมวใหญ่สายพันธุ์อื่นๆ แตงโม กำลังถูกคุกคามจากการสูญเสียที่อยู่อาศัยและการล่า ระหว่างปี 1993 ถึง 2014 ประชากรสิงโตลดลง 42% การประเมินครั้งล่าสุดของ IUCN กำหนดให้ประชากรวัยผู้ใหญ่อยู่ระหว่าง 23,000 ถึง 39,000 คน ทุกวันนี้ สิงโตในสปีชีส์หนึ่งถูกระบุว่าเป็น "ผู้อ่อนแอ" ซึ่งเป็นขั้นตอนที่อยู่เหนือการประกาศว่า "ใกล้สูญพันธุ์"   ในขณะที่ประชากรสิงโตแอฟริกาน่าจะมีจำนวนมากกว่า 20,000 ตัว แต่คาดว่าประชากรสิงโตเอเชียจะมีเพียง 600 ตัวเท่านั้น สิงโตเอเชียถูกจำกัดให้อยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเพียงแห่งเดียวในอินเดีย ซึ่งมีขนาดเพียง 545 ตารางไมล์ (1,400 ตารางกิโลเมตร) การเติบโตต่อไปในจำนวนประชากรของสิงโตเอเชียจะอาศัยการกลับคืนสู่แหล่งที่อยู่อาศัยใหม่ในอินเดีย