ดูเหมือนว่าเหตุผลหลักที่ว่าทำไมปลาหมึกออกัสต์เหล่านี้ดูเหมือนจะหลุดออกจากจินตนาการของเราเพียงเพราะพวกมันจำนวนมากหลงเหลืออยู่ในบันทึกฟอสซิลเพียงเล็กน้อย "ร่างกายที่อ่อนนุ่ม" Staaf ตั้งข้อสังเกต "มีโอกาสเกิดฟอสซิลน้อยกว่าเปลือกแข็ง" ปลาหมึก เรารู้จักฟอสซิลแอมโมนอยด์และนอติลอยด์อย่างน้อยตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ (แม้ว่าหลายคน—รวมถึงพลินีผู้เฒ่าผู้ให้ชื่อแอมโมนอยด์—คิดว่าพวกมันเป็นอัญมณีล้ำค่า) แต่จนกระทั่งปี 1883 ปลาหมึกยักษ์ที่เป็นฟอสซิลถูกค้นพบและจัดหมวดหมู่