รถไฟเป็นวิวัฒนาการของเกวียนล้อที่วิ่งบนทาง เกวียนหิน ซึ่งขบวนแรกสุดสร้างโดยบาบิโลนประมาณ 2,200 ปีก่อนคริสตศักราช เริ่มต้นในปี 1500 ทางเกวียนถูกนำมาใช้เพื่อขนถ่ายวัสดุจากเหมือง จากทศวรรษที่ 1790 ได้มีการนำรางเหล็กที่แข็งแรงขึ้นมาใช้ หลังจากการพัฒนาในช่วงแรกในช่วงครึ่งหลังของคริสต์ทศวรรษ 1700 ในปี พ.ศ. 2347 หัวรถจักรไอน้ำที่สร้างโดยริชาร์ด เทรวิธิค นักประดิษฐ์ชาวอังกฤษ ได้ขับเคลื่อนรถไฟจักรไอน้ำขบวนแรก นอกเหมืองถ่านหินซึ่งมีเชื้อเพลิงพร้อมใช้ หัวรถจักรไอน้ำยังคงไม่ได้รับการทดสอบจนกว่าจะเปิดใช้Stockton and Darlington Railwayในปี 1825 George Stephenson วิศวกรชาวอังกฤษวิ่งรถจักรไอน้ำชื่อLocomotion No. 1บนเส้นทางยาว 40 กิโลเมตร (25 ไมล์) ลากผู้โดยสารกว่า 400 คนด้วยความเร็ว 13 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (8 ไมล์ต่อชั่วโมง) ความสำเร็จของหัวรถจักรคันนี้และจรวดของ Stephensonในปี 1829 ทำให้ตู้ รถไฟ ไอน้ำมีมูลค่ามากมาย และภายในหนึ่งทศวรรษฟองสบู่ในตลาดหุ้นที่เรียกว่า " Railway Mania " ก็เริ่มต้นทั่วสหราชอาณาจักร ข่าวความสำเร็จของรถจักรไอน้ำไปถึงสหรัฐอเมริกาอย่างรวดเร็ว ซึ่งทางรถไฟไอน้ำสายแรกเปิดใช้ในปี พ.ศ. 2372 ไม่นานนักผู้บุกเบิกทางรถไฟในอเมริกาก็เริ่มผลิตตู้รถไฟของตนเอง โดยออกแบบมาเพื่อจัดการกับทางโค้งที่แหลมคมและทางขรุขระตามแบบฉบับของทางรถไฟในประเทศ