ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2488 Arthur C. Clarkeได้ตีพิมพ์บทความชื่อ "Extraterrestrial Relays" ในนิตยสารWireless World ของอังกฤษ บทความอธิบายพื้นฐานเบื้องหลังการติดตั้งดาวเทียมประดิษฐ์ในวงโคจร geostationary เพื่อถ่ายทอดสัญญาณวิทยุ ด้วยเหตุนี้ Arthur C. Clarke จึงมักถูกอ้างถึงว่าเป็นผู้ประดิษฐ์แนวคิดของดาวเทียมสื่อสาร และคำว่า "Clarke Belt" ถูกนำมาใช้เพื่ออธิบายวงโคจร ดาวเทียม โลกประดิษฐ์ดวงแรกคือสปุตนิก 1 ซึ่ง สหภาพโซเวียตส่งขึ้นสู่วงโคจรเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2500 ดาวเทียมดวงนี้ได้รับการพัฒนาโดยมิคาอิล ทิคอนราฟอฟและเซอร์เกย์ โคโรเลฟโดยสร้างจากผลงานโดยคอนสแตนติน เซียลคอฟสกี สปุตนิก 1 ติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณวิทยุ ในตัว ที่ทำงานบนสองความถี่ คือ 20.005 และ 40.002 MHz หรือความยาวคลื่น 7 และ 15 เมตร ดาวเทียมไม่ได้อยู่ในวงโคจรเพื่อส่งข้อมูลจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งบนโลก เครื่องส่งวิทยุมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณสมบัติของการกระจายคลื่นวิทยุทั่วไอโอโนสเฟียร์ การปล่อยสปุตนิก 1 เป็นก้าวสำคัญในการสำรวจอวกาศและการพัฒนาจรวด และเป็นจุดเริ่มต้นของยุคอวกาศ