อาการของ COVID ระยะยาวในเด็กอายุต่ำกว่า 14 ปีในเดนมาร์ก ในการศึกษาล่าสุดที่ตีพิมพ์ในThe Lancet Child and Adolescent Healthนักวิจัยได้ตรวจสอบอาการของโรคโคโรนาไวรัส (โควิด) เป็นเวลานานในกลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง coronavirus 2 (SARS-CoV-2) ซึ่งเป็นเด็กเดนมาร์กที่อายุต่ำกว่า 14 ปี

เด็กมีความเสี่ยงที่จะติดเชื้อโควิด 2019 (โควิด-19) และกลุ่มอาการหลังโควิด-19 (โควิด-19 ระยะยาว) เพิ่มขึ้น สล็อต เนื่องจากขาดวัคซีนที่ได้รับอนุญาตสำหรับเด็ก คำแนะนำสำหรับการฉีดวัคซีนในเด็ก การฉีดวัคซีนต่ำ และความยากลำบากในการเว้นระยะห่างทางสังคม เด็ก. ความรู้เรื่องโรคโควิด-19 ในเด็กมีความสำคัญต่อแนวทางการระบุและการจัดการโรคโควิด-19 และโควิด-19 ในระยะยาว โดยการจัดตั้งคลินิกรักษาโควิดระยะยาวแบบสหสาขาวิชาชีพ

เกี่ยวกับการศึกษาในการศึกษาแบบภาคตัดขวางและทั่วประเทศในปัจจุบัน LongCOVIDKidsDK นักวิจัยได้ตรวจสอบอาการของ COVID ที่ยาวนานและผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตและการขาดเรียนจากโรงเรียนและสถานรับเลี้ยงเด็กในเด็กที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 ที่มีอายุ <14 ปีในเดนมาร์ก

การศึกษาประกอบด้วยอัตราส่วน 1:4 ของเด็กเดนมาร์กที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 (กรณี) ที่ได้รับการยืนยันการวินิจฉัยโดยปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส (PCR) ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2020 ถึง 12 กรกฎาคม 2021 (เคส) และกลุ่มควบคุมตามอายุและเพศ กรณีดังกล่าวได้รับการระบุจากฐานข้อมูล COVID-19 ของเดนมาร์ก และการควบคุมจากระบบทะเบียนราษฎรของเดนมาร์ก สล็อต 888

รายงานพร็อกซีได้มาจากแบบสำรวจที่กรอกโดยมารดา/บิดา/ผู้ปกครองตามกฎหมายของเด็กอายุต่ำกว่า 14 ปี พวกเขารวมรายการอาการร่างกายของเด็ก -24 (CSSI-24) และรายการคุณภาพชีวิตเด็ก (PedsQL) เพื่อรับข้อมูลเกี่ยวกับความผาสุกของเด็กและสุขภาพโดยรวม นอกจากนี้ แบบฟอร์มแบบสำรวจยังรวมคำถามเสริมเกี่ยวกับอาการของโควิด-19 ที่ยาวนานถึง 23 อาการที่รายงานบ่อยที่สุดในแบบสำรวจด่วนสำหรับเด็กที่ป่วยเป็นโรคโควิด-19 ซึ่งจัดทำขึ้นในเดือนมกราคม พ.ศ. 2564

อาการต่างๆ ได้แก่ เจ็บหน้าอก ปวดท้อง เหนื่อยล้า อารมณ์แปรปรวน ปวดศีรษะ ปวดกล้ามเนื้อหรือข้อ มีสมาธิและ/หรือความจำลำบาก เบื่ออาหาร ไอ เวียนศีรษะ เจ็บคอ มีผื่น มีไข้ คลื่นไส้ หายใจลำบาก ใจสั่น และ สีซีดมาก อาการอื่นๆ เช่น สีผิวเปลี่ยนไป ความไวต่อแสง ความหมองคล้ำใต้ตา และริมฝีปากแตก

คุณภาพชีวิตได้รับการประเมินสำหรับมิติต่างๆ เช่น อารมณ์ ร่างกาย สังคม อารมณ์ และการทำงานในโรงเรียนหรือสถานรับเลี้ยงเด็กในเดือนก่อนหน้า เฉพาะผู้เข้าร่วมที่มีระยะเวลาการเรียกคืน >2 เดือนเท่านั้นที่รวมอยู่ในการศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การถดถอยโลจิสติกและสถิติพรรณนา ความแตกต่างนี้ถือว่ามีนัยสำคัญทางคลินิกหากคะแนน g ของ Hedges เท่ากับ >0.2 

ฐานข้อมูล PubMed ได้รับการค้นหาเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2564 เพื่อศึกษาผลการศึกษาเกี่ยวกับโรคโควิด-19 ในเด็ก ส่งผลให้มีรายงานฉบับหนึ่งซึ่งรวมถึงรายละเอียดกรณีเด็ก 5 คนในสวีเดน นอกจากนี้ มีการค้นหา Google Scholar และพบการศึกษาเตรียมพิมพ์หนึ่งฉบับจากอิตาลี ซึ่งรวมถึงเด็กที่ป่วยเป็นโรคโควิด-19 เป็นเวลานาน 75 รายโดยไม่มีการ

กลไกภูมิคุ้มกันที่เป็นไปได้ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของ CNS ระหว่างและหลังการติดเชื้อ SARS-CoV-2 เฉียบพลัน

อนุภาคนาโนอาจเป็นวิธีแก้ปัญหาสำหรับการฟอกสีฟันในยุคต่อไป นอกจากนี้ เว็บไซต์ ClinicalTrials.gov ยังกล่าวถึงการศึกษาที่กำลังดำเนินอยู่ ซึ่งรายงานความชุกของอาการเป็นเวลานาน ถึงกระนั้น การศึกษายังมีขนาดเล็ก ไม่รวมกลุ่มอายุที่น้อยที่สุด และขาดกลุ่มควบคุมและรายงาน SARS-CoV-2 ที่ได้รับการยืนยันจากห้องปฏิบัติการ มีการศึกษาเพียงไม่กี่ชิ้นที่รายงานว่าอาการยังแพร่หลายอย่างมากในกลุ่มควบคุม ยิ่งกว่านั้น การศึกษาส่วนใหญ่ใช้ระยะเวลาสี่สัปดาห์สำหรับโรคโควิด-19 ที่ยาวนาน ในขณะที่องค์การอนามัยโลก (WHO) ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 ได้กำหนดให้โควิด-19 มีระยะเวลายาวนานถึงแปดสัปดาห์

ผลลัพธ์ได้รับการตอบกลับทั้งหมด 10997 ครั้ง (28.8%) และ 33016 (22.4%) สำหรับกรณีและการควบคุมตามลำดับ ระหว่างวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 ถึง 15 กันยายน พ.ศ. 2564 อายุเฉลี่ยของคดีและการควบคุมเท่ากับสิบปีและ 10.6 ปีตามลำดับ . พบเชื้อโควิดระยะยาวในเด็ก 31% (n = 427) อายุ 0 ถึง 3 ปี 26.5% (n=1505) เด็กอายุ 4 ถึง 11 ปี และ 32·5% (n = 1077) ของเด็กอายุ 12 ถึง 14 ปี .

อาการที่รายงานบ่อยที่สุดในกลุ่มอายุ 0 ถึง 3 ปี ได้แก่ ผื่น อารมณ์แปรปรวน ปวดท้อง เบื่ออาหาร และไอ ในกลุ่มอายุ 4-11 ปี มักมีปัญหาเรื่องสมาธิ ความจำยาก ผื่นขึ้น และอารมณ์แปรปรวน ในกลุ่มอายุ 12 ถึง 14 ปี มีรายงานเกี่ยวกับอารมณ์แปรปรวน สมาธิลำบาก ความจำยาก และความเหนื่อยล้ามากที่สุด ด้วยระยะเวลาของอาการที่เพิ่มขึ้น จำนวนเด็กที่มีอาการลดลง

อัตราต่อรองของ >1 อาการเป็นเวลานาน >2 เดือนในกลุ่มผู้ป่วยมากกว่ากลุ่มควบคุมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี [odds Ratio (OR) 1.8] สำหรับผู้ที่มีอายุระหว่าง 4 ถึง 11 ปี (OR 1.2) และสำหรับผู้ที่มีอายุระหว่าง อายุ 12 และ 14 ปี (หรือ 1.2) ความแตกต่างที่มีนัยสำคัญถูกบันทึกไว้ในคะแนน CSSI-24 ระหว่างกลุ่มย่อยและกลุ่มควบคุม อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างไม่เกี่ยวข้องทางคลินิก

ในทางตรงกันข้าม ความแตกต่างกับความเกี่ยวข้องทางคลินิกถูกบันทึกไว้ในคะแนน PedsQL สำหรับมิติทางอารมณ์ในกลุ่มผู้ป่วยและกลุ่มควบคุมสำหรับเด็กอายุ 4-11 ปี (คะแนน 80 และ 75 สำหรับกรณีและกลุ่มควบคุม ตามลำดับ) และสำหรับเด็กอายุ 12 ถึง 14 ปี ( คะแนนเท่ากับ 90 และ 85 สำหรับกรณีและการควบคุมตามลำดับ) ในทำนองเดียวกัน คะแนน PedsQL สำหรับมิติทางสังคมนั้นมากกว่าสำหรับกรณีต่างๆ (คะแนนมัธยฐานคือ 100 และ 95 สำหรับกรณีและการควบคุม ตามลำดับ) สำหรับเด็กอายุ 12 ถึง 14 ปี

ในเด็กอายุ 13 เดือนถึง 3 ปี จำนวนเด็กที่รายงานว่ามีการลาป่วย ≥16 วันในผู้ป่วย (28.4%) ในกลุ่มผู้ป่วยสูงขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (18.4%) สัดส่วนที่สอดคล้องกันของเด็กที่รายงาน ≥16 ​​วันที่ขาดเรียนหรือไปรับเลี้ยงเด็กก็สูงขึ้นเช่นกันในกรณีต่างๆ (23.9%) เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (14.1%)